|
|
Post by Louis Tomlinson on Apr 13, 2012 16:22:30 GMT -5
De tranen stroomde over zijn gezicht. "Zayn NIEMAND HAAT JE! Niemand weet dat dit ooit gebeurd is! Iedereen wilt je terug! Niall, Liam, Harry en Ik! En hoe ik het weet dat je gaat sterven.... Kan ik je niet vertellen maar je moet mee komen!" Louis liep op Zayn af en trok aan zijn arm. "Toe nou Zayn laat me niet alleen hier weer vertrekken, weet je verdomme eigenlijk wel wat ik op het spel heb gezet om hier te komen? Ik ben nota benen uit het ziekenhuis ontsnapt voor jou!"
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 13, 2012 16:42:21 GMT -5
Zayn trok snel zijn arm terug, dit kwam allemaal plotseling zo snel. ''NIEMAND HAAT ME?! Ik heb je bijna vermoord!!'' Hij keek zijn vriend verbaasd aan, bij het zien dat Louis moest huilen beet Zayn op zijn lip om op die manier tegen tranen te vechten. ''Je liegt gewoon...'' Hij geloofde zijn eigen woorden eigenlijk niet, hij staarde even aarzelend naar de deur en daarna weer terug naar Dough en de rest, Dough zou hem vermoorden daar was hij zeker van.
|
|
|
|
Post by Louis Tomlinson on Apr 13, 2012 16:52:04 GMT -5
"Ik lieg dus.....? Dus ik haat je? Ja misschien doe ik dat ook.... NU!" Louis balde zijn vuisten opnieuw en haalde uit naar Zayn's gezicht. Daarna draaide hij zich om en keerde zich tegen de leider. Hij rende op Dough af en sloeg hem recht in zijn gezicht. "Je zult er nog veel meer gaan voelen voor ALLES WAT JE MIJN FAMILIE HEBT AANGEDAAN!" Louis sloeg op Dough in als nooit te voren. Dough was sterk maar met een goed hart achter zich was Louis sterker. Hij liet Dough bukken en sloeg hem keer op keer in zijn maag.
"Deze is voor Zayn! Want je hebt hem van ons afgepakt en gek gemaakt!
Deze is voor Kathy! omdat jij er een vuile rot hoer van hebt gemaakt!
Deze is voor Liam! omdat hij nu dankzij jou hoer in het ziekenhuis ligt!
Deze is voor Harry! Omdat hij bijna alles kwijt was wat hem lief was
En deze.... Is voor MIJ! Gewoon omdat ik het leuk vind om je te slaan en te laten lijden."
Dough: De idioot kwam zo onverwachts op hem afstormen dat hij geen tijd had om te reageren. Klappen raakte hem hard en hij sloeg op hem in. Tomlinson kwam dus uit het ziekenhuis hé? Mooi dat zal hij niet lang volhouden! Dough kwam overeind toen hij er genoeg van kreeg om alle klappen op te moeten vangen. Hij greep Louis in zijn haar en trok hem daaraan om hoog. "Wat dacht je nou hé? Opperhomotje!? Zomaar aan mij zitten en me de les voor lezen? Dat zal je berouwen." Hij trok zijn trouwe pistool uit zijn broek en zette het aan Louis' voorhoofd. "Was gestorven toen je de kans kreeg! Maar dit vind ik ook leuk hoor nu mag ik het tenminste doen! Zeg maar dag met je handje naar je homovriendje!" Dough legde zijn vingers om de trekker.
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 13, 2012 16:57:25 GMT -5
Zayn haalde geschrokken zijn hand over zijn wang heen, niet verwachtend dat Lou hem echt zou slaan, hij wist in ieder geval zeker dat hij Louis niet meer zou slaan, om geen enkele reden meer, de angst om zijn vriend weer het ziekenhuis in te werken was te groot. ''Louis!!!'' Hij deed een stap naar achter toen Louis plotseling op Dough begon in te slaan. Snel kreeg hij weer dat angstige gevoel in zijn maag toen Dough zijn pistool tevoorschijn haalde en het tegen Louis' voorhoofd zette. De Pakistaanse jongen voelde zich woedend worden en bewoog zijn hand snel en krachtig in de richting van het pistool, in de hoop het uit Dough's handen te slaan.
|
|
|
|
Post by Louis Tomlinson on Apr 13, 2012 17:02:33 GMT -5
Tranen sprongen opnieuw in zijn ogen. "Zayn help me! Alsjeblieft laat me nu niet in de steek! Zayn! Alsjeblieft!" Louis dacht dat dit het einde voor hem zou zijn maar bleef Dough in zijn ogen staren, als hij dood zou gaan zou hij het onder ogen gaan.
Dough: Dough zag vanuit zijn ooghoeken Zayn op hem afkomen. "Kom niet dichterbij Pakistaan of het is bye bye! Je moet me niet boos maken nu Zayn, je heb een keus. Of je blijft bij ons en het word weer net zoals vroeger als vrienden of je probeert nu tevergeefs je homotje te redden. KIES MALIK KIES!"
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 14, 2012 3:46:35 GMT -5
Zayn stond te trillen op zijn benen, waarom had Louis moeten terugkomen? Alles ging net goed, nou ja, eigenlijk ging alles redelijk verkeerd. Meteen vroeg hij zich af of Dough hetzelfde voor hem gedaan zou hebben, of hij hem ook zou komen ophalen als hij weer bij One Direction zou zijn, hij wist meteen dat het antwoord dan nee was, misschien dat Louis toch gelijk had... ''Moet je altijd alles en iedereen neerknallen?! Doe gewoon die pistool weg Dough! Asjeblieft...'' Zijn stem sloeg een paar keer over, te angstig dat er snel een kogel door het voorhoofd van zijn vriend zou vliegen. ''En als deze Pakistaan moest kiezen dan kiest hij voor Louis.''
|
|
|
|
Post by Louis Tomlinson on Apr 14, 2012 5:48:45 GMT -5
Dough: Dough beet verbitterd op zijn lip. "Je kiest dus voor je homo-maatje? BEST! Dan zijn wij dus geen vrienden meer!" Ik greep Louis bij zijn shirt en wierp hem met al mijn kracht tegen de vloer voor Zayn's voeten neer. "Jammer man. Ik dacht echt even dat het weer zoals vroeger kon worden. Gewoon als vrienden, als broers, als familie. Maar jij hebt het dus ergens anders beter voor elkaar..... Nou raap die stomme homo op en vertrek voor ik een kogel door jullie koppen heen jaag. Je hebt hier niks meer te zoeken!" Dough draaide zich om en keek weg. Ergens deed het hem iets dat Zayn hem weer verliet. Hij had echt gedacht... nee GEHOOPT dat ze weer zulke vrienden zouden worden zoals vroeger, maar dat was dus niet waar. "Vertrek..... Nu...." Zei hij voor een laatste keer.
Louis: Met een klap kwam ik tegen de grond. Ik lag voor Zayn's voeten en kroop tevergeefs naar hem toe. Maar ik kon gewoon niet meer, steken van pijn schoten door mijn lichaam. Had ik het ziekenhuis maar niet verlaten... Louis keek omhoog naar zijn Pakistaanse vriend. "Hey BMF raap me eens op. Ik wil naar huis.... Samen met jou."
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 14, 2012 6:06:46 GMT -5
Zayn had eigenlijk niet verwacht dat Dough zo zou reageren, hij was echt even bang dat Dough alsnog zou schieten. Het vreemde van allemaal was nog wel dat hij zich rot voelde voor Dough, het klonk bijna alsof Dough het echt jammer vond, maar dat zou wel niet. Hij glimlachte even en trok Louis aan zijn arm omhoog en legde de arm van zijn vriend over zijn schouders heen zodat hij op hem zou kunnen leunen voor het geval dat Louis weer in zou storten. ''Er is ook een kans voor jou, weet je, mocht je een normaal leven willen.'' Zei hij nog even tegen Dough.
~
''What The Fuck! Laten we hem nou gewoon weg gaan?!'' Met grote ogen keek Sekar naar Dough en daarna weer naar zijn neefje dat op het punt stond de garage te verlaten. Dit liep totaal anders dan hij had verwacht.
|
|
|
|
Post by Dough Mc Bright on Apr 14, 2012 6:11:37 GMT -5
Dough keek naar Sekar en beet nog harder op zijn lip om een vervloekte traan binnen te houden. "Ja, moet er iemand dood dan!? Bied je jezelf soms aan!" Dough sloeg tegen de muur en zijn vuist ging open. "Verdomme Malik wat doe je hier nog!? Donder op!" Hij draaide zich woedend om naar zijn ex-beste vriend en een traan ontsnapte uit zijn ooghoek. Hij schrok en rende naar de deur, waar hij even in stil bleef staan. "Het spijt me Zayn.... Maar voor mij is het al telaat...." Hij zei de woorden langzaam voor hij de deur uitrende.
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 14, 2012 9:27:31 GMT -5
Zayn zuchtte, hij had nog steeds gemengde gevoelens over dit alles, maar nu waren zijn echte vrienden toch wat belangrijker dan deze moordenaars. ''Nou, dan gaan wij ook maar.'' Hij liep in de richting van de deur.
~
Sekar wist niet zo goed wat hij moest doen dus stond hij maar een beetje met open mond te staren naar wat er gebeurde. ''Oké, dat was vreemd...'' Het zag er naar uit dat Dough steeds meer een softie werd, eerst huilen om Egon wat gelukkig een grapje was en nu dit, dit zag er toch wat meer geloofwaardig uit. Sekar hoopte dat Dough's verdriet snel om zou slaan in woede, dan viel er tenminste weer wat te doen.
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Apr 15, 2012 11:18:20 GMT -5
''Dat was inderdaad vreemd,'' stemde Ratan in met gefronsde wenkbrauwen. ''En maak je geen zorgen broer. Hij mag nu dan wel gaan maar we pakken hem nog wel. Hem en al die idiote vriendjes van hem.'' Hij zei het zacht genoeg om er voor te zorgen dat alleen Sekar hem kon verstaan. Zijn stem klonk toch nog zwak van de pijn dus veel moeite om te fluisteren hoefde hij niet te doen. Er was zoveel haat in zijn stem te horen dat je haast zou denken dat die woorden al genoeg waren om iemand te vermoorden.
|
|
|
|
Post by Egon Mc Brigh on Apr 16, 2012 9:22:58 GMT -5
De hele dag had ik rondjes gereden in de gejatte auto van Ratan en Sekar. Kon het mij iets schelen dat ik hem zonder toestemming had meegenomen, hadden zij toch ook gedaan? Ik kwam terug bij de garage. Ik was van plan om naar het huis van de bandleden te gaan maar ik kon het niet. Te veel spijt en te veel schaamte. In de verte zag ik Zayn het gebouw uit komen. Had hij nou iemand onder zijn arm? Was dat Louis!? Ik gaf gas en vloog op ze af. Even dacht ik na dat ik ze niet dood wilde rijden omdat ik geen diepte kon schatten dus trapte ik op de rem en met piepende banden kwam ik voor zijn voeten tot stilstand. Misschien.... Kon ik het nog goed maken.
Ik trapte de deur open. "Hey.... Stap in! Ik breng jullie twee persoonlijk naar huis!" Ik glimlachte vriendelijk naar Zayn. "Het spijt me broer.... Ik wilde niet zo doen.... Maar ik wilde alleen maar dat je veilig zou zijn. Nou stap maar in ik denk dat ik de weg naar jou huis nog wel weet!"
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Apr 17, 2012 11:49:35 GMT -5
Zayn schrok even van de auto die voor zijn voeten stopten, maar kreeg al snel een glimlach op zijn gezicht toen hij zag wie er in zat en al helemaal toen Egon ook nog aanbood om hen naar huis te brengen. Voorzichtig zette hij Louis op de achterbank neer en ging zelf voorin zitten bij Egon zodat hij hem af en toe kon helpen mocht hij de weg niet goed zien. ''Thanks, het was niet jouw schuld. Ik was even vergeten waar ik echt hoorde.''
|
|
|
|
Post by Louis Tomlinson on Apr 17, 2012 11:56:55 GMT -5
Zayn zette me op de achterbank en klikte me vast. Hij ging voorin zitten en gaf aanwijzingen. Ik kon me nog goed herinneren wat Egon voor me had betekend. Tijdens het gevecht toen Kathy ingreep, greep hij zelf ook in... Hij blokkeerde Dough de weg en duwde hem terug voor mijn veiligheid... Jammer genoeg was Dough daar niet over te spreken en sloeg Egon recht in zijn gezicht... Ik denk dat dat de laatste keer was dat ik die jongen het tegen zijn broer heb zien opnemen.... Ik leunde met mijn hoofd tegen de voorruit en staarde naar buiten. De hele weg naar huis zei ik niks.
|
|
|
|
Post by Egon Mc Brigh on Apr 17, 2012 12:04:53 GMT -5
Ik sloeg de bocht om. De straat waar het appartement stond doemde voor me op. Ik stopte voor de deur en gooide het portier open. Ik liet Zayn uitstappen en wachtte op Louis. Voor hij uit kon stappen hield ik hem even tegen. "Mr. Tomlinson.... Get well soon." Ik glimlachte naar hem en bedacht me toen iets. "Keep an eye on my brother for me please, this time I want him to stay with his real family..." Ik glimlachte nog een keer voor ik weer in de auto stapte, zwaaide en wegreed. Ik wilde naar huis.
Louis: Ik stapte met moeite uit de wagen maar werd tegengehouden. Egon keek me vriendelijk aan en sprak tot me. Ik kwam de auto uit toen hij er weer in wilde gaan zitten. Ik tikte tegen het raam. "That will be no problem, but remember your his little brother to, feel free to visit him or me anytime." Ik glimlachte vriendelijk voor ik terug strompelde naar Zayn en een arm om zijn nek sloeg. "Come on mate there is a leprechaun waiting for us!"
|
|
