The day after last night.

[Egon Mc Brigh]

Egon schrok van zijn grote broers reactie. Waarom maakte hij zich zorgen om hem? Hij was toch niks waard ofzo.... Hij had per slot van rekening maar één half oog. Hij sloeg zijn armen om de grote rug van zijn broer en legde zijn gezicht in zijn nek. "Het spijt me..... Ik zal het nooit meer doen beloofd okej?" Egon deed een stapje terug en keek zijn broer half lachend aan. "Ik wil je mijn laatste werk laten zien!" Ik rende voor Dough uit verder mijn kamer in. "Kom Dough! KOM!!!!"

(Dough)

Verbaast keek ik mijn broertje die verder de kamer inrende. "Kom Dough! KOM!!!!" Ik grinnikte toen ik dat hoorde, af en toe was het nog maar een klein kind. Ik liep naar zijn kamer toe en keek hem afwachtend aan. "Nou?"

Egon liep naar een groot doek verscholen en trok het met een kleine ruk er vanaf. "Nou wat vind je ervan!?" Gilde hij blij.

(Dough)

Mijn ogen werden groot terwijl ik naar een prachting doek keek. Ik zag het strand met de zee.... Waar ik altijd zo graag ooit heen had gewild voor vader en moeder stierven..... Ik zag een gitaar in het strand liggen. De oude gitaar van vader waar ik nog weleens op mocht spelen voor die verdween..... Golven die om hoog en omlaag gingen. De zon die hoog aan het hemels blauwe lucht stond.... "Het is prachtig....." Zuchtte ik terwijl ik mijn arm om Egon's nek sloeg. "Ik ben zo trots op je!"