|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 9:49:29 GMT -5
Zayn bleef maar rennen, zonder ook maar één keer om te kijken of iemand hem volgde. Hij had niet eens door dat hij zich ondertussen in een achterbuurt begaf, hij was zo lang door blijven rennen dat zijn benen het gewoon opgaven. Met zijn laatste kracht rende hij een steegje in en storte daar huilend neer op de grond. Regendruppels vielen onophoudelijk neer op zijn gitzwarte haar dat niet meer in een vrolijke kuif zat maar zwakjes voor zijn hoofd hing, als snel vermengde zijn tranen zich met de tranen van de wolken. ''Are you sad too Mr, Sky?'' Vroeg hij met een schokkende stem terwijl hij omhoog keek, al snel besloot hij weer naar beneden te kijken, de regen deed zeer aan zijn ogen. Hij schoof helemaal naar het uiterste hoekje van het steegje en trok zijn benen naar zich toe, niemand die ooit in deze buurt kwam. Hij staarde naar zijn kleding, rood, rood van Louis' bloed, nu staarde zijn ogen naar alles om zich heen, dit was wel een heel bekend steegje. Als in een flits zag hij alles weer voor zich, de rijke jongen die smeekte of hij wilde stoppen met slaan, zijn ogen die één en al angst uit straalde, hoe hij zelf maar onophoudelijk door bleef gaan en hoe de jongen ondertussen een astma aanval kreeg. Die jongen was waarschijnlijk gestikt, net als Louis. De Pakistaanse jongen kroop nog verder het hoekje in terwijl hij met zijn handen zijn haar vast hield, nu wist hij het zeker, hij zou nooit veranderen.
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 10:41:14 GMT -5
Ratan sjokte de steegjes door met zijn handen in zijn zakken. Hij had net nog een aantal meisjes lastig gevallen, maar daar had hij het deze keer ook bij gelaten. Ze waren te jong en dat moest hij natuurlijk niet hebben. Er moesten wel tieten op zitten. Toen hij het hoekje om sloeg viel zijn oog meteen op iemand die in het hoekje zat ineen gedoken. Vast een junkie, dacht hij eerst, maar toen hij zijn ogen tot spleetjes kneep om beter te kunnen kijken herkende hij hem. ''Kijk eens wie we daar hebben!'' riep Ratan geamuseerd toen hij zijn neef's gezicht vanonder zijn armen zag. ''Ben je nou aan het janken?'' Een lachje rolde over zijn lippen toen hij met grote stappen op Zayn af liep en vlak voor hem bleef staan om hem vervolgens met een smerige grijns aan te kijken
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 10:50:03 GMT -5
Zayn schrok op van de bekende stem die zijn oren binnen drong, na alles had hij hier echt geen behoeft aan. Hij slikte en keek Ratan zowel angstig als woedend aan, hij hoopte dat de regen er voor zou zorgen dat zijn neef dacht dat het regendruppels waren die over zijn wangen rolde, maar zijn rode ogen verraade al dat hij gehuild had. Hulp van zijn familie hoefde hij niet te verwachten, toch zou Ratan wat dit betreft trots op hem kunnen zijn, de rode bloedvlekken op zijn kleding legde namelijk uit dat hij gevochten had, toch wilde hij niet de waardering van zijn neven, door hun was alles namelijk fout gegaan. De wil om iets te zeggen had Zayn niet eens, hij gaf Ratan alleen een blik die hem zoiets vertelde als 'hoepel op'.
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 10:58:53 GMT -5
De kwade blik die zijn neef hem schonk zorgde er alleen maar voor dat Ratan juist bleef staan waar hij stond. Voorlopig ging hij hem echt niet met rust laten. Hij vond het veel te geweldig om Zayn het moeilijk te zie hebben. Ratan merkte nu pas dat de witte chino van Zayn onder de bloedvlekken zaten en dat maakte hem alleen nog maar vrolijker. ''Typisch dat je net dít steegje uit kiest om zielig te zitten zijn,'' zei hij lachend. ''Wie heb je hier deze keer te grazen genomen?'' Zijn ogen twinkelde enthousiast. Blijkbaar zat er nog steeds wat van de oude Zayn in die jongen
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 11:23:10 GMT -5
Zayn voelde hoe zijn verdriet steeds meer plaats maakte voor woede, doe woorden van Ratan staken als een mes door zijn hart heen. ''Wat kan jou dat nou schelen?! Moet je niet met één of andere slet in bed duiken?!'' Hij fronste zijn wenkbrauwen. ''En die iemand zal er nu wel niet meer zijn...'' Mompelde hij zachtjes, waarschijnlijk wel net hard genoeg voor Ratan om het gehoord te hebben. Louis... Zijn maat, het zal al wel snel in de kranten staan, bovendien had Janey die hij nog dacht te versieren alles gezien, weer rolde een traan over zijn wangen, Louis was er niet meer... Als snel wende hij zijn blik weer naar Ratan, ''Waarom rot je niet gewoon op en laat je mij alleen?!''
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 11:32:12 GMT -5
''Zoheee,'' Ratan, die nog steeds breed grijnzend naar zijn neef stond te kijken trok een wenkbrauw zogenaamd verontwaardigd op. ''Niet zo vel man, ik vraag je alleen wat. Waarom ik niet oprot? Ik rot niet op omdat je zo vreselijk grappig bent.'' Hij lachte even smakelijk toen hij de traan die over Zayn's wang heen rolde opmerkte. ''Zo je gaat wel gelijk goed te werk he. Wie was het?'' vroeg hij gretig
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 11:45:21 GMT -5
Zayn kreeg een kille blik in zijn ogen, maar ook niet meer dan dat, hij wilde niemand meer slaan, ook al was het zijn gestoorde neef, anders wist hij van zichzelf dat hij al lang Ratan's schijnheilige rotkop had verbouwd. ''Louis Tomlinson, Okay, nou blij?'' Snauwde hij. ''Maar wat kan jou dat nou schelen, hij leeft waarschijnlijk toch niet meer.'' Hij dacht weer terug aan hoe Louis' op zijn schoot was gaan liggen en nog echt geloofde dat hij hem had gered, dat was waarschijnlijk het gene wat hem het meest brak. Hij staarde naar de grond maar al snel weer terug naar Ratan, ''Blijf je hier voor eeuwig staan? Of moet je niet naar je baasje, Dough, terug?''
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 11:54:28 GMT -5
Voor een moment werd Ratan helemaal enthousiast van binnen. ''Serieus? Heb je serieus die homo doodgeslagen?'' pretlichtjes vulde zijn bijna zwarte ogen. Maar zodra Zayn verder praatte en Dough als Ratan's baasje bestempelde betrok zijn gezicht meteen. ''Hou je bek.'' gromde hij kwaad. Als er iets was waar hij niet tegen kon was het dat iemand zoiets tegen hem zei. Alsof hij Dough's hondje was. Hij tufte vlak voor Zayn's voeten op de grond en keek hem met duistere ogen aan. ''Hou je bek smerige homo of wil je soms je vriendje achterna? Ik was net van plan je een voorstel te doen.. dus als je nou gewoon je kop houd en naar me luistert.''
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 12:01:16 GMT -5
''Die homo heet Louis...'' Mompelde Zayn bijna onhoordbaar. Nou die opmerking zat duidelijk, een tevreden grijns kon er wel weer even van af, toch was dat van kore duur, wat hij met Louis had gedaan bleef namelijk maar afspelen in zijn hoofd. Hij trok zijn voeten snel nog meer naar zichzelf toe en schonk Ratan een woedende blik die ook weer snel veranderde. ''Wat voor voorstel?'' Zijn stem klonk zo wel nieuwschierig als wantrouwend.
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 12:06:59 GMT -5
Ratan grijnsde tevreden. ''Ik wil je voorstellen om je weer bij ons aan te sluiten.'' zei hij duidelijk. ''Naar huis kun je toch niet meer. Verwacht maar niet dat die homo's je vergeven als ze horen dat opperhomo dood is. Maar ik vergeef je wel wat je gedaan hebt Zayn. Daar zijn we neven voor.'' Het klonk nog aardig oprecht ook. ''Als je bij ons terug komt hoef je je niet langer voor te doen als iemand die je niet bent. Je bent slecht Zayn, door en door slecht, dat weten wij allebei.'' Om het nog wat duidelijker te maken maakte hij een hoofdgebaar naar Zayn's broek
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 12:15:16 GMT -5
Zayn verkleinde zijn ogen even en staarde naar de grond, alsof het hem hielp met nadenken. Toch moest hij toegeven dat zijn neef gelijk had, Zayn wist dat hij niet meer terug kon, en dat hij honderd procent slecht was bleek ook wel weer, bovendien zou niemand hem vergeven, Niall was al bang voor hem, Liam had hem al zoveel kansen geboden en zou hem natuurlijk niet weer een kans geven, en Harry... Hij had Harry's vriendje gewoon zonder ook maar een klein beetje medelijden vermoord. Langzaam stond hij op, ''Oké, is goed. Maar wie zegt dat Dough me ooit weer toelaat?''
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 12:21:51 GMT -5
Ratan dacht even na. Ze zouden Zayn natuurlijk goed kunnen gebruiken voor het plan dat was opgesteld: het plan om die homoband uit elkaar te drijven. Wie weet tot op wat voor een hoogte ze hem zouden kunnen gaan dwingen. Als hij het zo aan Dough uit zou leggen was er een grote kans dat die akkoord zou gaan. En anders dan deed hij Zayn maar lekker wat aan, alsof Ratan dat iets kon schelen. Zóveel gaf hij nou ook weer niet om zijn neef. ''Geen zorgen, dat regel ik wel.'' Tevreden gaf hij Zayn een schouderklopje. ''Welkom terug.''
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 12:29:05 GMT -5
Zayn gaf even een zwak glimlachje, ''Bedankt, denk ik.'' Antwoorde hij zachtjes. Wat maakte het uiteindelijk ook uit? Hij had al zat fouten gemaakt dus dit kon er ook nog wel bij. Het leek nu al weer alsof hij totaal werd gebrainwashed, alsof er weer een soort knop in zijn hoofd om ging, Dough had altijd al gelijk gehad.
|
|
|
|
Post by Ratan Malik on Mar 26, 2012 12:37:00 GMT -5
''Pff ik heb behoefte aan seks.'' klaagde Ratan toen hij alvast langzaam begon te lopen, wachtend tot Zayn mee kwam. ''Ken jij niet nog een lekkere chick?'' Grijnzend keek hij achterom naar zijn neef. Hij leek niet helemaal zeker van zijn zaak. Tenminste zo zag het eruit in Ratan's ogen. Daarom zei hij dit ook een gedeeltelijk als test, maar ook gewoon omdat het de waarheid was.
|
|
|
|
Post by Zayn Malik on Mar 26, 2012 12:43:12 GMT -5
Zayn schrok een beetje van Ratan's opmerking en van zijn vraag, zijn neef was duidelijk niet verandert. ''Euhm nou...'' Hij stotterde een beetje, leuke meisjes kende hij zat, Janey, Lenore, Shayla, aan Kathy vond hij niets leuk maar Ratan zou daar wel anders over denken, en Danah was zijn bloedeigen zusje. ''Niet echt.'' Zei hij maar snel, dat bracht trouwens gelijk weer een vraag in hem op, ''Wat hebben jij en Sekar eigenlijk met Danah gedaan?''
|
|
